Эр-хотин сирлари

Абу Саъид ал-Худрийдан (р.а.) ривоят қилинишича, Расулуллоҳ (с.а.в.) шундай буюрганлар: 
«Шубҳасиз Қи ... Читать дальше »

Бахтли аёлга мактуб

... Читать дальше »

Комил Аваз. Огаҳиёна огоҳлик

Туш кўрасизми?

Руҳлар "шод" бўлган кун

... Читать дальше »

ЎЙИН ИЧИДАГИ «ЎЙИН»ЛАР

Тўй — фаровонлик белгиси, аммо...
“Бу Ёруғ дунёда ҳаёт бор экан, оила бор. Оила бор экан, фарзанд деб аталмиш бебаҳо неъмат бор. Фарзанд бор экан, одамзот ҳамиша эзгу орзу ва интилишлар билан яшайди”, деб ёзади Президентимиз Ислом Каримов “Юксак маънавият — енгилмас куч” асарида.
Истиқлолнинг илк йилларидан мамлакатимизда ҳаёт абадийлиги, авлодлар давомийлигини таъминлайдиган маънавият қўрғони бўлмиш оила институтига алоҳида эътибор қаратиб келинмоқда. Давлатимиз раҳбари томонидан 2012 йилнинг “Мустаҳкам оила йили” деб эълон қилиниши ва шу муносабат билан ишлаб чиқилган Давлат дастури бу борада амалга оширилаётган ишларни янги босқичга кўтаришда муҳим дастуриламал бўлмоқда.
Президентимизнинг Ўзбекистон Республикаси Конституциясининг 19 йиллигига бағишланган тантанали маросимдаги маърузасида таъкидланганидек, биз маънавий ҳаётимизни юксалтиришда, жамиятимизда эзгу инсоний фазилатларни кенг қарор топтиришда, тобора куча ... Читать дальше »

Маънавият – миллат нишони
ИСЛОМ КАРИМОВНИНГ МАЪНАВИЯТ ҲАҚИДАГИ ФИКРЛАРИДАН НАМУНАЛАР

"Маънавият – тақдирнинг эҳсони эмас. Маънавият  инсон қалбида камол топиши учун у қалбан ва виждонан, ақл ва қўл билан меҳнат қилиши керак. Бу хазина инсонга ҳаётда барқарорлик бағишлайди…. У йўқ жойда ҳеч қачон бахт-саодат бўлмайди. Нафақат кўҳна тарих, балки янги тарих ҳам бунинг кўплаб мисолларини беради”.

 "Халқимизнинг асрлар оша яшаб келган анъаналари, урф-одатлари, тили ва руҳи негизига қурилган миллий мустақиллик мафкураси умуминсоний қадриятлар билан маҳкам уйғунлашган ҳолда келажакка ишонч туйғусини одамлар қалби ва онгига етказиши, уларни Ватанга муҳаббат, инсонпарварлик руҳида тарбиялашни, ҳалолликни, мардлик ва  сабр-бардошлиликни, адолат туйғусини, билим ва маърифатга интилишни тарбиялаш йўлида хизмат қилмоғи лозим”.

 "Агар иқтисодий ўсиш, тараққи ... Читать дальше »

«Ўғри»нинг ҳимоясига икки оғиз сўз

            Кўпчилигимизни ўйлатиб, адабий давраларда турли баҳсларга сабаб бўлаётган, бироқ узил-кесил бир тарафга ҳал этилиши маҳол бўлган муаммолар таҳлилига бағишланган мақолалар матбуотимизда, кўп бўлмаса-да, эълон қилиниб турибди. Шубҳасиз, бундай мақолалар жуда катта аҳамиятга моликдир. Зеро, улар ўқувчини бефарқ қолдирмайди: ўйлашга, муносабат билдиришга ундайди — алал-оқибат тафаккуримизни бойитади. Сувон Мелиевнинг «Меҳр сеҳри»[1] номли мақоласи, фикримизча, айни шундай чиқишлардан бўлибди. Кўпчилик қатори ўз ... Читать дальше »

... Читать дальше »

Марк Твен Америка ёзувчиси

Кучукча ва уч доллар пул

(ҳикоя)

Мен ҳаммавақт одам ҳалол яшаши керак, деб ишониб келганман. Доимо битта гапни такрорлардим: “Ҳеч қачон ўзинг тер тўкиб топмаган нонни оғзингга олмагин”. Ҳозир сизга бутун умрим мобайнида нечоғлик ҳалол яшаганимни исботлаб берувчи битта ҳикояни айтиб бермоқчиман. Бир-икки кун илгари яқин дўстимнинг уйида Майлс исмли генерал билан учрашиб қолдик. Генерал Майлс тенги йўқ одам экан, у билан тезда тил топишиб олдик. “Сиз мабодо 1867 йилда Вашингтонда яшаган эмасмисиз?”- дея дабдурустдан сўраб қолди генерал. “Ҳа, яшаганман”, – деб жавоб бердим мен. “Буни қаранг-а, ўшандан бери ҳеч юз кўриша олмадикми?”- деди генерал афсусланиб. “Генерал”, – дея унинг гапини бўлдим мен. “Ўшандан кейин биз юз кўриша ололмасдик. Сиз ўша пайтдаям аллақачон катта генерал бўлганингизни, мени эса ҳали номи чиқмаган ва китоблариниям ҳеч ким ўқимайдиган б ... Читать дальше »

"Менга Ўзбекистон етишмайди"

Ароқхўрдан ҳамма безор
Пайғамбаримиз Муҳаммад соллалаҳу алайҳи васаллам «Хамр (яъни ақлни олғувчи ҳар бир нарса) ёмонликлар онасидир», деган эканлар. Яна марҳамат қилиб дебдиларким: «Хамрдан сақлан. Унинг дарахти бошқа дарахтлардан ошиб ўтгани каби, гуноҳлари ҳам бошқа гуноҳлардан ошиб тушади». 
Майхўрликнинг Аллоҳ томонидан ҳаром қилингани (яъни таъқиқлангани)ни, бу ҳақда қуръони Каримда оятлар мавжудлигини кўпчилик билади. Яна билишимиз жоизки, ҳатто Тавротнинг саҳифаларида ҳам «Шароб шарманда этади, мускир жанжалкашга айлантиради. Унга мубтало бўлган ақлли эмасдир», дейилган.
Минг афсуслар бўлсинким, асли мусулмонобод бўлган юртимизда, асли мусулмоншева бўлган одамларнинг фарзандлари ўз насабларини унутиб, ёмонликлар онасининг фарзандига айланиб боряптилар. Майхўрликка қарши гапириш, майхўрларни инсофга чақириш — шамолга қарши ҳайқириш каби бесамар кетяпти. Уламоларимиз, имомларимиз гапиргудек бўлишса, «Сен ма ... Читать дальше »

«Ҳар қандай миллатнинг таназзулга юз тутиши – айнан шу миллат мусиқасининг таназзулга учрашидан бошланади. Ўзининг соф мумтоз мусиқасини асраб қололмаган халқ маънавий айнишга, тубанлашишга маҳкумдир».
Конфуций
Маълумки, ҳеч бир халқ ўз миллий қобиғига ўралиб ривож топа олмайди. Лекин бугунги кунимиздаги воқеликлар ҳар қандай давлат олдида маданий-ғоявий хуружлардан ҳимоя ва ахборот хавфсизлигини таъминлаш масаласи – энг долзарб ва кечиктириб бўлмас вазифа эканини исботлаб турибди.
Бугун ҳатто маданиятлараро мулоқот ниқоби остида ҳам Ғарб¬нинг айрим йирик давлатлари томонидан ёш мустақил давлатларга нисбатан чет маданиятни тиқиштиришга уринишлар бўлаётганига гувоҳмиз. Бу уринишларни маданий-ғоявий экспансия («экспансия» лотинча « ... Читать дальше »

Унвондорлар «порно» қўшиқ куйласа…
Қўшиқчилигимиз ҳақида виждонан фикр қиладиган одам айб фақат санъатга эндигина кириб келганларнинг ўзида эмаслигини ҳам англайди. Телбаланиш иштиёқи ҳатто айрим «халқ артисти» ёки «хизмат кўрсатган артист» унвонини олганлар ёхуд Ниҳол мукофоти билан сийланганлар ижодида ҳам кузатилаётир. Бу ижод намуналарини бирма-бир санаб ўтишнинг имкони йўқ. Фақат бу соҳада айб қилса, айниса уят бўладиганларнинг ижодидан мисол келтириб, фикрларимизни давом эттириш ниятидамиз.
Устоз даражасига етган муҳтарама хонандамиз Мавлуда Асалхўжаеванинг «Биттасига кўнолмайсан» (!) деган қўшиғи сўнгги пайтларда «Ўзбекона порнографик тарона» аталмиш аччиқ киноя остида эл ичра «машҳур». Мавлуда Асалхўжаеванинг аёл боши билан куйлаган қўшиғи матнига эътибор беринг-а:
«Биттасига кўнолмайсан… Кимни ёноғига, кимни лабига, кимни ингичка нозик белига, кимни узун оёқларига ( ... Читать дальше »

Ота-онага оқ бўлиш – катта гуноҳ
Оқ бўлиш “бўйсунмаслик”, “қарши чиқиш”, “озор бе­­риш”, “осий бўлиш” ва ҳақини адо қилмаслик деган маъ­­ноларни англатади. Ҳақини адо қилиш дегани ота-она ғазабланганида, фарзанд унга тик қарамаслигидир. Гарчанд ўғил ҳақ-у, ота ноҳақ бўлса ҳам. Ота-онанинг фарзанддаги ҳақи улуғ, уларнинг айтган­ларини қилиш шарт, бироқ амри Аллоҳнинг амрига тескари бўлмаслиги керак. Айтайлик, ота фарзандига ичкилик олиб келиб бер, деб буюради. Аллоҳ ичкиликни ҳаром қил­ган. Фарзанд чиройли муомала билан уни рад қилишга ҳақли. Ва шунга ўхшаш бошқа Аллоҳ қайтар­ган нарсаларда ҳам ота­нинг истагини бажармаса, фарзанд гуноҳкор бўлмайди.
Ота-онага оқ бўлиш фарзанднинг Аллоҳ қайтарган йўлларга кириб, эл-юрт олдида уларнинг юзини ер­га қаратиш, берган тузларига норози қилишдир. Қа­риган чоғида едирмай, ичирмай, кийинтирмай, хўрлаб қў­йиш­дир. Пайғамбаримиз (алай ... Читать дальше »

ҚЎШИҚЛАР ҚАНОТИДАГИ МАЪРИФАТ ВА МАЪНАВИЯТ
“Ўзбек тилининг изоҳли луғати” (Тошкент, 2006) да маърифат сўзига қуйидагича таъриф берилган: “Таълим-тарбия, иқтисодий, сиёсий, диний, фалсафий ғоялар асосида кишиларнинг онг-билимини, маданиятини оширишга қаратилган фаолият”. Бундан кўринадики, маърифатга, одатда, таълим-тарбия орқали, ўқиб-ўрганиш туфайли эришилади. Маърифатли инсон ўз хатти-ҳаракати билан жамиятнинг бошқа аъзоларидан ажралиб туради. Маърифатли инсон доимо эзгуликка интилади, атрофидагиларга ўз маънавий олами билан таъсир қилади. Шу боисдан бўлса керак, маърифатли инсон доимо қадрланган.
Бизнинг маърифат ва маънавият тўғрисидаги фикрларимиз вақт ўтган сайин такомиллашиб бораверади. Маърифат фақатгина ўқув даргоҳларида эмас, балки мустақил таълим орқали ҳам эгалланиши мумкинлигини ҳис этиб боряпмиз. Айниқса, ёшлар онгига миллий истиқлол ғоясини сингдиришда ... Читать дальше »

Кейинги йилларда "ҳурфикрлилик"ни ниқоб қилиб олиб, халқимизнинг муқаддас қадриятларига путур етказишга, эл ичида диний парокандалик юзага келтиришга интилаётганлар пайдо бўлди. Билиб-билмай, бу йўлда уларга қўшилиб, ҳаммаслак бўлиб қолаётганлар ҳам йўқ эмас. Чунки кўпчилигимиз бунинг зимнида нима турганини ўйлаб кўрмаймиз...

Масала тарихига назар ташласак, "ошкоралик" замонидан бери турли ғаройиботлар ҳақидаги миш-мишлар, "учар тарелка"лар, "нариги дунёга саёҳат" сингари хабарлар асносида бизларни эътиқодий парокандаликка тайёрлаб келишгани аён бўлади. Марҳумлар руҳи билан мулоқот, бошқа олам вакиллари билан алоқада бўлиш, ўзга дин вакиллари кўрсатган "мўъжиза"лар каби "ажабтовур" ҳодисалар газета-журналларда зўр бериб ёритилди. Бундан мақсад бизни исломдан қайтариб, бошқа, узоқ элларнинг динига ўтказишга тайёрлашдан иборат эди. Чунки ҳар қандай ахб ... Читать дальше »

Феруза Бекмуродова. Табассум қил, борлиқ ғамни унутсин!

(Шеърлар)
1997 йил 5 январда Сирдарё вилояти Гулистон туманида

туғилган. Гулистон туман Бешбулоқ маиший хизмат

касб-ҳунар коллежида таҳсил олади. Шеърлари вақтли

матбуотда эълон қилиб турилади.

 ТАКЛИФ

Кел, яшайлик унутиб ғамни!
Ёлғизлик хўп қийнади ёмон.
Бу дунёнинг бахтлиси бўлиб,
Интилайлик бахтлилар томон.

Гуллаб кетсин қадамлар қўйсак,
Ҳар саҳро-ю биёбонлар ҳам.
Олислардан соямиз тушса
Кутиб турсин хиёбонлар ҳам.

Кел, яшайлик ҳаётни севиб!
Унут бўлсин биз кулмаган тун.
Гулдасталар саралаб турсин
Эрта бизни қаршиловчи кун…

 ЎЗГАЧАСАН

Баҳорлар бошланар
Тиниқ юзингдан,
Меҳрим куч олади
Ёниқ кўзингдан.
Тилим лол, ... Читать дальше »

Жамол Камол: Адабиёт — нурли сўз
Жамол Камол 1938 йил 26 апрелда Бухоро вилояти Шофиркон туманидаги Чикарон қишлоғида туғилган. Ўзбекистон халқ шоири (1992). Бухоро педагогика институтининг филология факультетини тамомлаган (1959). астлабки шеърий тўплами — «Олам кирар юрагимга» (1968). «Чўққиларга ёғилди ёғду» (1971), «Тош туғён» (1973), «Ҳасан ва ой» (1974), «Қуёш чашмаси» (1975), «Достонлар» (1978), «Тафаккур» (1979), «Қадаҳ» (1980), «Сувайдо» (1983), «Умидли дунё» (1988) каби шеърий асарлар муаллифи. Жалолиддин Румийнинг «Маснавий»си, Ибн Сино, В. Шекспир, Буало, А. С. Пушкин каби жахрн адабиёти сиймоларининг асарларини ўзбек тилига таржима қилган.
Жамол Камол
АДАБИЁТ — НУРЛИ СЎЗ
Мен болаликдан Бобур рубоийларини ёд олганман, кейин Навоий ғазалларини… Кейинчалик барча замондош етук шоирларни севиб ўқи ... Читать дальше »

Абадий Ватан ҳикмати    

Эй Навоий, ўзни мақбул истасанг, туфроқ бўл 
Ким, эрур мардуд, улким бошида пиндори бор.

Байтдаги “мардуд” калимаси рад этилган, қувилган,“пиндор” сўзи эса фикр, хаёл, тасаввур, мажозий маънода кибрни англатади. Байтда туфроқ, мақбул, мардуд ва пиндор сўзлари воситасида талмиҳ ва тазод санъати кўлланган. Яъни улуғ бобомиз Одам а.с. ва Шайтон қиссасига ишора қилиб ёзмокдаки: “Эй Навоий, Ҳақ даргоҳида мақбул бўлмоқ истасанг, туфроқ каби хокисор бўл. Чунки кимнинг бошида кибру ғурури бўлса, у мардуд, яъни Шайтон каби Яратувчининг даргоҳидан қувилгандир”.

Байтдан мақсад кибрни мазаммат қилиш ва одамларни хокисорликка ундашдир. Зеро, кибр инсон қалбидаги тузалиши қийин бўлган хасталикдир. Шунинг учун ҳам барча дин ва таълимотларда кеккайган кимсалар танқидга учраган.

Қуръони каримнинг бир қатор оятларида мутакаббирлар лаънатланган ва жойлари жаҳаннам экани хабари ... Читать дальше »

Келинлик масъулияти

... Читать дальше »

                                  ТЎЙМАС

Бир одам чет элдан кўп пул билан келди. Аввал бир нечта хонадон — квартира сотиб олди, кейин шаҳарнинг эгасизроқ манзилидан зўр жой қилиб, иморат қурди. Битта эмас, албатта — қўша-қўша. Таърифлаш шарт бўлмаса керак. Дарвоқе, шу орада бир талай қўшмаю хусусий корхона ҳам барпо этди. Махсулот чиқарди, фойда олди, дуо ҳам олгандир. Қабул бўлсин.
Лекин ўзи тиним билмади. Одамга ўхшаб бе ... Читать дальше »

Азалдан бордур элнинг паноҳи,
Озодлик нажоти—қуёши, моҳи.
Қасос ўти тақдирда бори,
Тўсолмас йўлимизни девлар илоҳи!

Милоддан аввалги 330 йил ёз кунларининг бири эди. Мусаффо осмон узра қуёш чарақларди. Поёнсиз чўл худди осмон билан омухта бир жуфтликдай бир-бирига тўймай боқишиб тургандай туюларди. Само ва қуёш бу чўлга азалдан энг яқин ... Читать дальше »

Аёлни ҳасад қаритади

Тилимизда, кўнгли очиқ, хушфеъл, қалби тоза, дили пок, самимий, деган жумлалар бор. Мана шу тавсифлар биргина «ҳавас» деган сўз тасвирида келса ҳам, муболаға бўлмаса керак, фикримча. Айнан юқорида келтирилган сўзларга қарама-қарши равишда, ичи қора, ғайир, диёнатсиз, ғаламис каби сўзлар келтирилиб, улар «ҳасад»га маънодош бўлиши мумкин. Ўз-ўзидан келиб чиқадики, ҳасадгўйларнинг кўнгли қора бўлади, одамларнинг ғалабасини, муваффақиятини кўролмаслик оқибатида уларнинг юрагида аччиқ алам пайдо бўлади ва ана шу алам сабаб ҳасадчилар омадсиз одамга айланиб қолади. Руҳшунoслaрнинг таъкидлашичa, ҳaсaд — ўз-ўзини ҳимoя қилиш, яхши кўриш, тaбиий xудбинлик (эгoизм) билaн қoришиб кeтгaн сaлбий инстинктдир. Тиб илмининг бир гуруҳ билимдонлари ҳасад яъни, бировларга нисбатан ғараз мақсад ва ёвуз ниятда бўлган одамларнинг организмида ҳам салбий ўзгар ... Читать дальше »

РАУФ ПАРФИ БИЛАН СУҲБАТ

“Санъаткорнинг ҳислари, ҳатто уни қамаб қўйсангиз ҳам ташқарида юради.”

Раҳимжон Раҳмат: –Кўпинча жамия ... Читать дальше »

Шайх Барсиос Зоҳиднинг ҳикоятлари
Ривоят қилишларича, шайҳ Барсисо зоҳид шундай улуғ зот эдики, Арши азимдан от ер остигача бўлган нарсаларни анча кўра оларди. Ҳар хил иқлимлардан беморлар келиб, бир назаридан сиҳҳат топардилар.
Бир куни у яшайдиган шаҳарнинг подшоси аскар йиғадиган бўлди. Олти яшардан олтмиш яшаргача аскарликка борсин, деб ҳукм чикарди. Шу шаҳардан икки йигит бўлиб, уларнинг бир синглиси бор эди. Ишониб топширишга одам тополмадилар. Кимга тошпирайлик, деб узок ҳайрон бўлишиб, охири шайҳ Барсисога топширишга қарор қилдилар.
— Эй шайҳ, — дейишди улар, — биз аскарликка бормоқчимиз, бу ожизани сенга келтирдик, сендан ўзга ишонадаиганимиз йўқ, то бориб келгунимизча, хотирамиз жам бўлгай деган умиддамиз.
Шайҳ қизни қабул қилди ва савмаанинг1) ёнида бир ҳужра тайин қилди. Йигитлар ожизани ўша хужрага жойлаштириб, ўзлари жўнаб кетдилар.
Бир неча кундан сўнг шайҳ қизнинг ҳолини сўраш учун ҳужрага кирди ва қизнинг тоат ва ибода ... Читать дальше »

ШАЙТОН БИЛАН ТУЗИЛГАН «ШАРТНОМА»

— Онам билан дадам ажрашганида, мен 8, синглим 6 ёшда эдик. Ўша кун ҳеч ёдимдан чиқмайди. Ойим бизга туни билан роса гап ўргатиб чиқди. Эртаси куни судда ойим ёд олдирган ёлғон сўзларни айтдик. Дадамнинг ойим­ни аёвсиз уриши, уйга бегона аёлларни бошлаб келишлари... хуллас, ҳаммани алдадик. Ва биз ойимиз билан яшашимизни таъкидладик. Ўшанда дадамнинг ҳайрат билан катта-катта очилган кўзларига қарай олмаганман. Кўнглимдаги гапларни айтишга, дадамнинг бағрига отилишга ойимдан қўрққанман.

Ниҳоят, суд уларни ажратди. Уйимиз тўрт қисмга бўлиниб, бир бурчаги дадамга тегди. Лекин ўша куни отам елкасига костюмини ташлаб, бош эгганча уйимиздан чиқиб кетди. Кетаётиб, менинг елкаларимдан ушлаб, кўзларимга қаттиқ тикилди. “Ўғлим, сендан хафа эмасман. Ҳозир сен ҳеч нимани тушуна олмайсан. Илтимос, сени олиб кета­йин, бу ерда қолсанг, ўзингга жабр қиласан”, деди. Лекин мен дадамни қанчалар яхши кўрмайин, барибир қучоқларидан чиқишга уриниб, типирчиладим. Агар ўша ... Читать дальше »

ХИЁНАТ ВА ЖАЗО

... Читать дальше »

САБР ЧЕГАРАСИ

... Читать дальше »

Балиқчи, спортчи ва китобсевар санъаткорлар

Европада санъаткорларнинг ҳар бир босга ... Читать дальше »

Охунжон Мадалиев тўйда заҳарлаб ўлдирилган

Ш.Жўраевнинг энг талантли, сeвимли шогирдлари ЎзР хизмат кўрсатган
артистлар Муҳриддин Ҳолиқов автомобиль ҳалокатида ҳалок бўлгани, Охунжон
Мадалиев 2000 йил 29 июн куни тўйда заҳарлаб ўлдирилгани ҳақида
китобимизнинг 31- ва 33-бандларида ёзгандик. Китобнинг 3-нашри тугаши
арафасида яна битта ноҳуш хабар кeлди: Ш.Жўраевнинг яна бир жуда талантли,
сeвимли шогирди, қизиқчи, ЎзР хизмат кўрсатган артист Ҳожибой Тожибоев 2008
йил 24 июл куни “тўсатдан” вафот этибди. Бу фожиадан бир ҳафта ўтгачгина айрим
маълумотлар газeталарда чоп этилди. Улардан баъзи бир иқтибослар кeлтирайлик.
Аввал Ҳожибой аканинг таржимаи ҳолини қисқача баён этайлик.
“Ўзбeкистонда хизмат кўрсатган артист Ҳожибой (Ҳожимурод) Тожибоев 1955 йил
25 августда Хўжанд вилоятида (Болокондоз туманида, А.Ш.) туғилган. 1971 йилда ... Читать дальше »

ШЕРАЛИНГНИ АСРАГИЛ,

ХАЛҚИМ!
Китобимизни тожикистонлик шоир
 Шодмон Жўраев ёзган «Асрагил» 
шеъри билан
тугатсак.
Висоцкий бор эди, билмадик қадрин,
Елкага олмадик ғамларин-дардин.
Бугун-чи излаймиз оёғин гардин.
Шералингни асра, асрагил, халқим!
Ўзбекнинг туганмас оҳидир Машраб,
Хатар йўқ яшасанг мутега ўхшаб,
Дорда ҳам қолди-ку мангуга яшаб.
Шералингни асра, асрагил, халқим!
Асрлар қаърида бор эдинг-ку сен.
Гоҳ забун, гоҳида нор эдинг-ку сен.
Бир ҳакгўй ҳофизга зор эдинг-ку сен.
Шералингни асра, асрагил, халқим!
Рост-ёлғон шаънига бўҳтон бўлмасин,
Нокасларга бу кун даврон тўлмасин,
Йигитга бир ўлим, минг бор ўлмасин,
Шералингни асра, асрагил, халқим!
Ў ... Читать дальше »

Ш. ЖЎРАЕВ ЁЗГАН КИТОБЛАР, ФИЛЬМДА РОЛЬ ИЖРО ЭТИШИ, У
ҲАҚДА ЧОП ҚИЛИНГАН МАҚОЛАЛАР РЎЙХАТИ ВА УНИНГ “НАВО
СОЗИ ШЕРАЛИ” ДЎКОНИ
Марказий Осиёда, ундан ташқарисида ҳам, Ш.Жўраевнинг миллионлаб
мухлислари борлигини кўпчилик билади. Мухлислар учун каминага маълум бўлган
Ш.Жўраевнинг китоблари ва у ҳақдаги мақолалар рўйхатини келтириб ўтиш
ўринлидир.
Каминадаги маълумотларга кўра, 2008 йил февралига қадар Ш.Жўраевнинг иккита
китоби чоп қилинди.
1. ЖЎРАЕВ Ш. Бола дунёни тебратар. – Т.: “Чўлпон”, 1988.
(Изоҳ. Камина бу китоб ҳақидаги маълумотни 2008 йилда билгач, 2008 йил 13
феврал куни Тошкентдаги А.Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий кутубхонасига,
4 март куни Ўзбекистон Фанлар Академиясининг Фундаментал (асосий)
кутубхонасига борди. Китоблар каталоги рўйхатида бу китоб йўқ экан. Аниқроғи,
бу китоб ўз вақтида – 1988 йилда ... Читать дальше »

Ш. ЖЎРАЕВ ШОГИРДЛАРИГА ДОИР АЙРИМ МАЪЛУМОТЛАР
Ҳофиз ва шоир Шерали Жўраев мактаб яратган санъаткор эканлиги, унинг
минглаб шогирдлари борлиги бугунги кунда кўпчиликка маълум. Унинг
шогирдларидан айримлари ҳақида маълумот бериб ўтайлик.
“Вақт ўтиши билан Андижон, Марғилон, Фарғона, Олтиариқ, Хўжанд, Тошкент ва
бошқа шаҳарларда ҳофизнинг шогирдлари униб-ўсиб, устоз қўшиқлари билан
танила бордилар, ўз йўллари ва овозларини топишга уриндилар. Андижонда
Илҳомжон ва Ҳалимжон Жўраевлар, Ҳожибой Тожибоев (қизиқчи), Турсунбой
Парпиев, Марғилонда ака-ука Мурод ва Илҳомжон Иброҳимовлар устоз
ашулаларини айтиб улғайишди ва ўз йўлларини топиб олишди, Аъзамжон
Аҳмадалиев эса мақом ва мумтоз қўшиқ йўналишида куйлаб, эл-юрт ҳурматига
сазовор бўлди. Олтиариқлик Охунжон Мадалиев (марҳум), Қиличбек Тожиев,
Маъмуржон Тўхтасиновлар респуб ... Читать дальше »