Ароқхўрдан ҳамма безор
Пайғамбаримиз Муҳаммад соллалаҳу алайҳи васаллам «Хамр (яъни ақлни олғувчи ҳар бир нарса) ёмонликлар онасидир», деган эканлар. Яна марҳамат қилиб дебдиларким: «Хамрдан сақлан. Унинг дарахти бошқа дарахтлардан ошиб ўтгани каби, гуноҳлари ҳам бошқа гуноҳлардан ошиб тушади». 
Майхўрликнинг Аллоҳ томонидан ҳаром қилингани (яъни таъқиқлангани)ни, бу ҳақда қуръони Каримда оятлар мавжудлигини кўпчилик билади. Яна билишимиз жоизки, ҳатто Тавротнинг саҳифаларида ҳам «Шароб шарманда этади, мускир жанжалкашга айлантиради. Унга мубтало бўлган ақлли эмасдир», дейилган.
Минг афсуслар бўлсинким, асли мусулмонобод бўлган юртимизда, асли мусулмоншева бўлган одамларнинг фарзандлари ўз насабларини унутиб, ёмонликлар онасининг фарзандига айланиб боряптилар. Майхўрликка қарши гапириш, майхўрларни инсофга чақириш — шамолга қарши ҳайқириш каби бесамар кетяпти. Уламоларимиз, имомларимиз гапиргудек бўлишса, «Сен ма ... Читать дальше »

«Ҳар қандай миллатнинг таназзулга юз тутиши – айнан шу миллат мусиқасининг таназзулга учрашидан бошланади. Ўзининг соф мумтоз мусиқасини асраб қололмаган халқ маънавий айнишга, тубанлашишга маҳкумдир».
Конфуций
Маълумки, ҳеч бир халқ ўз миллий қобиғига ўралиб ривож топа олмайди. Лекин бугунги кунимиздаги воқеликлар ҳар қандай давлат олдида маданий-ғоявий хуружлардан ҳимоя ва ахборот хавфсизлигини таъминлаш масаласи – энг долзарб ва кечиктириб бўлмас вазифа эканини исботлаб турибди.
Бугун ҳатто маданиятлараро мулоқот ниқоби остида ҳам Ғарб¬нинг айрим йирик давлатлари томонидан ёш мустақил давлатларга нисбатан чет маданиятни тиқиштиришга уринишлар бўлаётганига гувоҳмиз. Бу уринишларни маданий-ғоявий экспансия («экспансия» лотинча « ... Читать дальше »

Унвондорлар «порно» қўшиқ куйласа…
Қўшиқчилигимиз ҳақида виждонан фикр қиладиган одам айб фақат санъатга эндигина кириб келганларнинг ўзида эмаслигини ҳам англайди. Телбаланиш иштиёқи ҳатто айрим «халқ артисти» ёки «хизмат кўрсатган артист» унвонини олганлар ёхуд Ниҳол мукофоти билан сийланганлар ижодида ҳам кузатилаётир. Бу ижод намуналарини бирма-бир санаб ўтишнинг имкони йўқ. Фақат бу соҳада айб қилса, айниса уят бўладиганларнинг ижодидан мисол келтириб, фикрларимизни давом эттириш ниятидамиз.
Устоз даражасига етган муҳтарама хонандамиз Мавлуда Асалхўжаеванинг «Биттасига кўнолмайсан» (!) деган қўшиғи сўнгги пайтларда «Ўзбекона порнографик тарона» аталмиш аччиқ киноя остида эл ичра «машҳур». Мавлуда Асалхўжаеванинг аёл боши билан куйлаган қўшиғи матнига эътибор беринг-а:
«Биттасига кўнолмайсан… Кимни ёноғига, кимни лабига, кимни ингичка нозик белига, кимни узун оёқларига ( ... Читать дальше »

Ота-онага оқ бўлиш – катта гуноҳ
Оқ бўлиш “бўйсунмаслик”, “қарши чиқиш”, “озор бе­­риш”, “осий бўлиш” ва ҳақини адо қилмаслик деган маъ­­ноларни англатади. Ҳақини адо қилиш дегани ота-она ғазабланганида, фарзанд унга тик қарамаслигидир. Гарчанд ўғил ҳақ-у, ота ноҳақ бўлса ҳам. Ота-онанинг фарзанддаги ҳақи улуғ, уларнинг айтган­ларини қилиш шарт, бироқ амри Аллоҳнинг амрига тескари бўлмаслиги керак. Айтайлик, ота фарзандига ичкилик олиб келиб бер, деб буюради. Аллоҳ ичкиликни ҳаром қил­ган. Фарзанд чиройли муомала билан уни рад қилишга ҳақли. Ва шунга ўхшаш бошқа Аллоҳ қайтар­ган нарсаларда ҳам ота­нинг истагини бажармаса, фарзанд гуноҳкор бўлмайди.
Ота-онага оқ бўлиш фарзанднинг Аллоҳ қайтарган йўлларга кириб, эл-юрт олдида уларнинг юзини ер­га қаратиш, берган тузларига норози қилишдир. Қа­риган чоғида едирмай, ичирмай, кийинтирмай, хўрлаб қў­йиш­дир. Пайғамбаримиз (алай ... Читать дальше »